بوته چینی یا کروزه چینی (Crucible)
بوته آزمایشگاهی ظرف مخروطی (مخروط ناقص) شبیه انگشتانه است که لبه های آن کاملاً صاف و جداره های داخلی و خارجی آن صاف و صیقلی است. این وسیله برای حرارت دادن مواد تا دماهای بالا ساخته شده است. این ابزار می تواند از جنس فلز (بویژه نیکل)، چینی، گرافیتی و سفالی باشد اما این بوته ها عمدتاً از جنس چینی تهیه می شود و معمولاً دارای سرپوش است.
از این ابزار برای تعیین آب تبلور نمک ها (مانند آب تبلور کات کـبود (CuSO4.5H2O) يا همان سولفات مس، زاج سبز (FeSO4.7H2O) يا همان سولفات آهن و نمک قليا يا کربنات سديم) ، ذوب مواد با دمای ذوب بالا و همچنین در شیمی تجزیه برای خشک کردن و یا پخت مواد در کوره استفاده می شود.
بوته چینی بهترین وسیله برای استفاده در آزمایش هایی است که در آن از حرارت بالا استفاده می شود. این بوته ها دمای تا حدود 1200 درجه سانتیگراد را تحمل می کنند و می توان با شعله مستقیم یا به وسیله کوره های الکتریکی آنها را گرم کرد.
هنگام گرم كردن بوته باید آن را با گیره ویژه ای (گیره بوته) برداشت و در حفره مثلث نسوز مناسب، قرار داد.
چند نکته درباره بوته چینی:
اسیدها بر بوته اثر ندارند اما بازها سبب خوردگی بوته می شوند. برای پاک کردن بوته تا حد امکان نباید از اسیدها هم استفاده کرد.
هنگامی که از بوته برای سنجش های وزنی استفاده می شود نخست باید بوته خالی را چندین بار در کوره (معمولا الکتریکی) در دمای معین (دمای لازم برای پختن رسوب) قرار داد و پس از سرد کردن، وزن کرد تا به وزن ثابت رسید.
مهمترین نکته ای که باید در استفاده از بوته رعایت کرد هم مربوط به دمای بالا است. همیشه بوته را با گیره بوته که مخصوص این کار ساخته شده است باید حمل کرد. پس از پایان یافتن آزمایش نیز مدتی طول می کشد تا دمای بوته پایین بیاید بنا بر این در حمل آن باید همیشه احتیاط کرد و همیشه آن را با انبر بوته جابجا کرد.
بوته هاي شکسـته را نبايد دور ريخـت زيرا از خرده هاي آنها براي آب گيري الکل و تهيه اتيلن مي توان استفاده کرد. (بوته شکسته را مي توان خرد کرده، به عنوان ماده آبگير مورد استفاده قرار داد)
همچنین از شکسته های آن به عنوان سنگ جوش نیز میتوان استفاده کرد.
تکنیکهای استفاده از بوته
بوته ها معمولا از چینی ساخته شده و آنها ممکن است با یک شعله مستقیم مشعل چراغ بونزن و یا در کوره الکتریکی تا دمای بسیار بالا حرارت داده شوند ولی نشکنند. اما از طرف دیگر خیلی ظریف هستند، و ممکن است به آسانی و سریع بشکنند مخصوصا وقتی هنوز داغ است و روی سطح سرد قرار گیرد.
همیشه باید بوته را قبل از استفاده به دقت بررسی کنید که ترک یا نقص دیگری نداشته باشد. اگر چیز مشکوکی دیدید حتما آنرا با مربی آزمایشگاه در میان بگذارید.
بوته باید به آرامی با مشعل چراغ بونزن گرم شود، برای این کار ابتدا چراغ را از فاصله دور تر در اطراف بوته نگه دارید تا گرم شود و کم کم به آن نزدیک کنید تا گرم تر و داغ شود. بوته می توان حرارت داده می شود تا زمانی که بر اثر حرارت به رنگ قرمز درآید.
توجه کنید که چگونه حرارت چراغ بنزن زیر بوته متمرکز شده و شعله ای که بالا می آید در تماس با زیر بوته است.
همیشه بوته داغ را بر روی توری نسوز قرار دهید، هرگز بوته داغ را به طور مستقیم بر روی میز قرار ندهید. سطح سرد ممکن است در این بوته ترک ایجاد کند و باعث خروج مایع مذاب و یا آلوده شدن ماده و یا رنگی شدن آن و تغییر جرم ماده و در نتیجه باعث خرابی آزمایش گردد.
وقتی که تازه بوته را روی توری نسوز قرار میدهید هنوز بسیار داغ است و مهم است که اجازه دهید آن به دمای اتاق برسد قبل از این که آنرا روی ترازو قرار دهید. برای این که بفهمید سرد شده است کف دست خود را با احتیاط از بالا به آن نزدیک کنید. زمانی میتوان آنرا وزن کرد که آنقدر سرد شده باشد که وقتی درب آنرا لمس میکنید احساس کمی گرمی کنید. (دقت کنید تا زمانی که از سرد شدن کامل آن مطمئن نشدید به آن دست نزنید)
توجه داشته باشید که حتی در مواقعی که بوته سرد است نیز آنرا با انبر بوته جابجا کنید زیرا عرق دست میتواند مقدار جرم را زیاد کند که باعث خطا در اندازه گیری های حساس شود.
این مطلب در تاریخ: چهار شنبه 22 آذر 1391 ساعت: 15:9 منتشر شده است